Linkeroever
Bekijk alle afbeeldingen
- Antwerpen
- Historisch Centrum
De wijk Linkeroever ontstond op de plaats van het oude Sint-Annadorp en het fort Vlaams Hoofd (beide gelegen nabij de Schelde en het latere gebouw van de voetgangerstunnel). Het fort en het dorp waren rechtstreeks verbonden door middel van een dijk over de Borgerweertpolder met het Vlaamse achterland, de latere Blancefloerlaan. De Borgerweertpolder kon indien nodig onder water worden gezet om het fort te beschermen.[1] Op 3 november 1844 werd het spoorwegstation Vlaams Hoofd geopend. Vanaf dit station vertrok de geïsoleerde spoorlijn naar ´Gent van de Chemin de fer d'Anvers à Gand´ maatschappij. In het begin van de twintigste eeuw was Sint-Annadorp een populair oord van vertier (mosselrestaurants, casino's).[2] De Sint-Annekeveerboot zorgde voor een regelmatige verbinding. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden veel vernielingen aangericht en daarna moest de Linkeroever opnieuw opgebouwd worden. De opdracht van het Linkeroever gebied naar de Antwerpse in 1923 gaf een nieuw impuls aan Linkeroever daar de stad Antwerpen grote plannen had voor de nieuwe stadswijk.[3] In de jaren 30 ontstond aan het noordelijk gelegen Scheldestrand ten westen van de Palingplaat een drukke recreatie en werden vele vakantiehuisjes gebouwd. Er kwamen cafés en restaurants, een zwembad en er werd een molen uit Limburg overgebracht. De recreatie bleef maar de vakantiehuisjes werden vanaf het einde van de jaren 60 onteigend en afgebroken. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de Linkeroever spergebied en stopte de ontwikkeling van Linkeroever.[3] Vroeger reed tussen dit strand en het veer aan het dorp van Sint-Anneke een tramverbinding, de zogenaamde Sint-Anna-Expres. Vanaf het veer reed de tram ook langs het voormalige treinstation Antwerpen-West en zo verder naar Hamme in Oost-Vlaanderen.[4] Deze tramlijn H bleef in gebruik tot september 1959. In 1929 werd de Intercommunale Maatschappij van de Linker-Scheldeoever (Imalso) opgericht. Deze begon met de systematische ophoging van het hele gebied en de afbraak van de bestaande bebouwing. Er kwamen nieuwe straten en verbindingswegen, waarbij men zich onder andere liet inspireren door de architect Le Corbusier die een urbanisatieplan had ingediend. Men bouwde villa's en in het begin van de jaren 50 ontstonden de eerste wijken met sociale woningbouw. De laatste huizen van het oude Sint-Anneke kwamen door de voortdurende grondophoging op een lager niveau ('Sint-Anneke Put') en verdwenen rond 1955. Enkel de Sint-Annakerk bleef bewaard tot ook zij op haar beurt in augustus 1968 gesloopt werd en plaatsmaakte voor een moderne kerk, de Sint-Anna-ten-Drieënkerk. Het kerkje Onze-Lieve-Vrouw-ter-Schelde dat aan de noordelijk gelegen 'plage' gelegen was, werd op 9 maart 2000 door een brand getroffen en afgebroken. Enkel het voorportaal bleef behouden en wordt als Mariakapel gebruikt. Einde jaren vijftig werden de eerste flatgebouwen opgetrokken. De zogenaamde Amelinckxflatgebouwen (naar de aannemer Amelinckx, die in 1986 failliet ging) werden in de jaren zestig in snel tempo gebouwd. Begin jaren zeventig verrees de wijk Europark (met onder meer een 25 verdiepingen hoog flatgebouw, gekend als 'Chicagoblok'), de moderne Sint-Lucaskerk en openbare bibliotheek.
Email: matthieu@denantwerpenaar.be
Telefoonnummer: