Marc, na enkele jaren hyperactief stadsbeleid, is de tijd voor u gekomen om de fakkel door te geven. Bij den Antwerpenaar willen we graag nog eens je verhaal horen en we vragen ons af wat de toekomst brengt voor u als persoon, maar ook voor uw partij binnen de Koekenstad.

U bent geboren en getogen in Borgerhout. Hoe was die periode voor u?
Wel, van mijn geboorte herinner ik me niets (lacht), maar ik ben getogen in de Vosstraat, richting het Vliegplein. Daarna in de Milistraat, waar ik naar de kleuterschool ging en mijn lagere school deed ik in de Groenstraat waarbij ik als jong manneke telkens de Turnhoutsebaan moest oversteken, iets wat nu voor kinderen niet altijd evident is.

Je bent gekend als een fervente scout. Heeft dat je gevormd tot wie je nu bent?
Niet dat alleen, maar ik was op 24-jarige leeftijd verbondscommissaris, zeg maar de CEO van de scouts (knipoog), en daar heb ik veel uit geleerd. Uit die periode heb ik nog steeds mijn beste vrienden overgehouden, dat was in de tweede helft van de jaren ’70.

Naar wie keek je toen op als kind? Wat heeft ertoe geleid dat je in de politiek terecht kwam?
Ik ben compleet toevallig in de politiek terecht gekomen. Ik zat eerst vijf jaar bij de scouts, toen ik daar afzwaaide was ik 29. Toen heeft men mij gevraagd bij de vormingsdienst van het ACV nationaal. Daarna bij ACV in Antwerpen. Ik ’87 viel dan de regering over de kwestie Happart, toen was dat één van de grootste problemen. Toen vroeg men mij om op de lijst te staan voor de Kamer omdat er iemand op pensioen ging. Ik was toen 37 en dat was een interessant avontuur. Ik had nog geen echte politieke voorgeschiedenis, maar ik gaf wel les in politieke ideologieën aan de hogeschool. Het was toen wel een risico, want ik had vier jonge kinderen. Dat was niet evident, want op dat moment was ik wel verkozen, maar wat als ik binnen vier jaar niet verkozen zou zijn. Enfin, de rest is geschiedenis.

Wat heb je net gestudeerd?
Ik heb geschiedenis gestudeerd.

Wat voor type student was je?
Braaf. Nu nog steeds hoor (brede glimlach). Ik heb wel eens mee gedaan met een betoging voor Leuven-Vlaams in het station, toen heb ik enkele baldadigheden verricht en daarvoor heb ik een matrakslag op mijn rug gekregen, maar verder dan dat zal je van mij geen heroïsche wapenfeiten vinden. Voor de rest heb ik tijdens mijn studies veel tijd kaartend doorgebracht. Kleurenwiezen. 

Zat je in een studentenvereniging?
Ik zat bij TTT, dat was de afkorting voor Thucydi Tacitu Tiana  en daar zat ik ook in het bestuur als schachtentemmer. Ik moest mee de dopen voorbereiden. 

Hoe kijk je terug op die periode?
Het was best spannend. Ging ik erdoor zijn? Ik herinner me nog het gelukzalig moment dat ik door de Nieuwstraat wandelde en ik was geslaagd voor de eerste zit in eerste kandidatuur, maar ik moest altijd wel hard studeren.

Wat was je grootste verdienste tijdens je studies?
Wel mijn grootste maatschappelijke verdienste was dat ik in leiding stond tijdens mijn studies. Ik had bijvoorbeeld een welpengroep van 70 kinderen met vier man leiding. Nu heb ik acht kleinkinderen en stel ik mezelf de vraag hoe ik dat ooit heb klaargekregen om die 70 welpen te entertainen.  

Ben je een echte chauvinist?
Ja, eigenlijk wel. Het is een cliché, maar alle clichés zijn waar. De metropool in pocketsize. We hebben alles wat we nodig hebben om een grootstad te zijn, maar het blijft behapbaar.

Als je je vrouw mag meenemen voor de perfecte dag in Antwerpen, hoe zou die eruit zien van ’s ochtends tot ‘s avonds?
Goh, er is zoveel te doen. Vorig weekend ben ik nog naar de Sint-Pauluskerk geweest met mijn vrouw voor de Hohe Messe van Bach en dat was prachtig. We gaan ook graag naar veilinghuizen zoals Bernaerts en dan vinden we het leuk om al die mooie nutteloze dingen te aanschouwen. Ik hou van mooie nutteloze zaken. Dan doen we graag een babbeltje met veilingmeesters. ’s Avonds gaan we graag gaan eten in één van de vele restaurants in Antwerpen.

Heb je een favoriet Antwerps bier?
Ik zweer nog altijd bij een Bolleke, maar dat Seefbier is ook echt goed. Dat nieuw biertje van Patrick Van Gompel is ook heel lekker. Triple 8. 

Hoe is de stad veranderd ten opzichte van het begin van je carrière?
Heel hard. Op alle mogelijke vlakken. Bouwkundig, kijk naar het Eilandje en het Zuid. Fantastisch. Het Eilandje was een vuile boel en dat hebben we helemaal opgekuist. Ik heb ook mee getrokken aan de bouw van het MAS en het Havenhuis. Dat zijn toch echt pareltjes. Ook het Zuid heeft een prachtige metamorfose ondergaan. Er werd lange tijd gezegd dat het niet mogelijk zou zijn het Eilandje en het Zuid tegelijkertijd te ontwikkelen vanwege het idee dat de markt dat niet zou kunnen dragen, maar nu blijkt dat dat niet zo is. Ook op politiek vlak is er natuurlijk veel veranderd.

Wat is je merkwaardigste prestatie op politiek vlak?
Ik heb het personeelsbeleid van de stad ook mee kunnen veranderen. Vroeger was dat zeer gepolitiseerd. Vriendjespolitiek was toen echt ingeburgerd. Daar hebben we totaal komaf mee gemaakt. We hebben een aantal bedrijven verzelfstandigd zoals het havenbedrijf en het vastgoedbedrijf, Vespa. Binnen de zorgsector hebben we de ziekenhuizen en het zorgbedrijf. Alle diensten die daar rondhangen zijn sterk verbeterd en ik durf te zeggen dat ik daar voor een groot stuk aan heb geholpen.

Ik ben ook zeer trots op het MAS en het Havenhuis, want zonder mij hadden ze er misschien niet gestaan.

De Scheldeverdieping die we hebben kunnen bewerkstelligen was ook van sterk economisch belang voor de haven. Nu gaat er geen week voorbij of er verschijnt een foto van weer een gigantisch schip dat de haven binnen vaart. Dit soort zaken zijn van groot belang voor de haven en voor Antwerpen.

En daarom bent u maritieme man van het jaar geweest in 2011, nietwaar?
Dat klopt.  

Heb je ooit de ambitie gehad om burgemeester te worden?
Ambitie misschien wel, maar de realiteitszin van onze electorale sterkte gebood me om daar mijn boontjes niet op te week te leggen. Overlopen van onze partij naar een andere om een post te pakken is iets wat ik overigens nooit zou doen. Burgemeester, ik had het wel graag gedaan, maar ik heb nooit gedacht dat daar een reële kans voor was.

Hoe is je band met de huidige burgemeester? Kunnen jullie samen door één deur? Zouden jullie na de uren samen ééntje durven gaan drinken in den Engel?
Mijn band met Bart De Wever is professioneel zeer goed. Ik heb altijd, met alle burgemeesters, een goede band gehad. Dat betekent dat we altijd in het belang van de stad en van de haven goed hebben kunnen samenwerken, maar ik heb met geen enkel van hen een vriendschappelijke band. Ik ben met hen wel eens een pint gaan pakken, maar niet meer dan dat.

Waar heeft u spijt van?
Vooral het feit dat we de ‘slag om de Lange Wapper’ niet hebben gehaald. Niet zozeer de Lange Wapper zelf maar het uitstellen van de beslissing heeft gezorgd voor een mobiliteitsramp. Het is niet goed om te zeggen ‘ik had het gezegd’ maar ik heb er wel spijt van dat ik er toen niet in geslaagd ben om de mensen er van te overtuigen. De schade stellen wij nu elke dag vast. Referenda zijn volgens mij hiervoor niet het geschikte middel omdat ze vaak alleen geopinieerde stemmers aantrekken, die alleen fel tegen iets zijn. Bovendien mochten alleen inwoners van de stad en niet van de rand gaan stemmen. Een referendum geeft vaak een vertekend beeld van wat het grootste deel van de bevolking wil en dat is niet altijd de uitslag die goed is voor onze maatschappij en stad. Dit verhaal is voor mij het meest droevige moment waar we vandaag nog steeds allemaal de gevolgen van dragen. 

Als je nog 1 punt binnen Antwerpen zou kunnen veranderen op politiek niveau, wat zou dat dan zijn?
Het mobiliteitsprobleem, maar dat is natuurlijk totaal utopisch.

Het blijft ook heel moeilijk om Antwerpen een plaats te geven die het verdient als toeristische attractie. We krijgen wel wat toeristen, maar we worden niet meteen gepercipieerd als de place to be voor een citytrip. Ik doe geen afbreuk aan de inspanningen die gedaan worden, maar het is een blijvende uitdaging om de toeristen echt tot hier te trekken en ze duidelijk te maken dat Antwerpen een prachtige toeristische trekpleister kan zijn.

Waar ga je je nu mee bezighouden? Elke dag gaan kaarten in één of ander café? We vermoeden dat je nog niet klaar bent om stil te zitten.
Eerlijk gezegd, ik weet het niet. Ik heb 48 jaar gewerkt en ik heb nooit anders geweten dan druk bezig te zijn. Stil zitten, zit er waarschijnlijk niet in, maar wat er gaat gebeuren, ik weet het niet, maar ik laat het graag op me afkomen.

Politiek buiten beschouwing, waar bent u het meeste fier op?
4 kinderen en 8 kleinkinderen.

Wat had u beter kunnen doen?
Ik kan wel een aantal dingen bedenken, maar die zijn niet voor publicatie vatbaar (lacht).

Wat wenst u de Antwerpenaren nog toe?
Dat men vooral minder polariseert. Al die debatten leveren alleen maar meer extreme standpunten op. Het is bijvoorbeeld een irrelevante vraag of je voor of tegen migranten bent. It’s a fact of life. Het zou mooi zijn als we in een stad als deze alles kunnen opzetten zodat we met elkaars verschillen zouden kunnen leven. Dat gaat naar mijn mening eerder de slechte kant uit dan de goede. Laat ons dus vooral minder polariseren.