Hadassa, je bent niet geboren en getogen in de Koekenstad, maar je woont er wel al enkele jaren. Je studeerde communicatiewetenschappen en je hebt reeds een rijke carrière als model in de professionele modewereld. We missen 50% van je bestaan, want je bent een deel van een tweeling en dat wapenfeit gebruiken jullie steevast om jullie identiteit te accentueren.
Je bent niet geboren in Antwerpen, maar je bent wel naar ’t stad verhuisd. Voor de Antwerpenaren is het voor de hand liggend, maar waarom die keuze?
Voor ons was Antwerpen de ideale stad. Het ligt centraal, het is gezellig, niet te groot, niet te klein. Een grote nadruk op mode, met veel mooie winkels, onze passie (lacht). Tot slot heeft Antwerpen veel meer samenhang als Brussel, ook naar werk toe. Ik wilde absoluut iets met mode doen dus was Antwerpen de ideale keuze.
Hoe ervaar je het wonen in Antwerpen?
Heel fijn! Het is hier fantastisch wonen, veel ambiance. Een gezapige stad om in te wonen.
Zou je hier ooit terug willen vertrekken?
Daar denk ik momenteel nog niet aan. Misschien dat ik ooit wel ergens aan de Middellandse Zee een huisje wil, maar dan zal dat zijn om 50/50 hier en daar te zitten.
Je hebt je studies in de communicatie. Waarom die keuze?
Wij gingen in ieder geval in Kortrijk op school. We hebben dan de keuze gemaakt voor communicatie omdat je daar nog creatief mee kunt omspringen. Je hebt vakken als fotografie en verschillende manieren om te communiceren, met beeld, met woorden, etc. Het was ook geen te specifieke richting, want op 18-19 weet je nog niet goed wat je wilt. Met deze studie konden we dus nog alle kanten uit.
Hoe kijk je terug op die periode?
Ik vond dat supertof! Ik heb er ook leren mijn vleugels uit te slaan. Echt supertoffe ervaring. Aan de andere kant hoefde het ook niet langer te duren dan die 3 of 4 jaar.
Wat was je grootste verdienste tijdens je studies?
Ik heb mezelf vooral een beetje leren kennen door dingen te doen. Ik heb ook veel geleerd in mijn talen. Na mijn creatieve KSO opleiding was deze richting best een uitdaging! Dus toen heb ik mijn beste beentje voorgestoken en nu is mijn Frans echt een stuk beter. Ben ik best fier op (grote glimlach).
Een carrière als model. Hoe ben je daarin gerold?
Toen mijn zus en ik 17 jaar waren zaten we op de kunsthumaniora en we hadden een lerares, Nathalie Vanheule, die naast lesgeven ook wat nevenactiviteiten had. Zij organiseerde in Gent een pony-attack. Dat is een toffe combinatie van kunst en mode. Zij had ons toen gevraagd om mee te doen aan de modeshow daar. Dat waren allemaal modestudenten en wij mochten de catwalk op voor Stephanie d’Heygere, een studente die toen haar eigen collectie had ontwikkeld rond punk. Zij zat in Antwerpen aan de modeacademie en had later een show in Antwerpen waar we ook mochten meelopen. Het is daar dat we dan gescout zijn geweest door Ruben De Buck van IMM in Brussel. Zo zijn we van start gegaan.
Doe je nog steeds modellenwerk?
Ik doe meer commerciële zaken nu. Bijvoorbeeld voor Jupiler waar we in de videoclip van “we are Belgium” te zien zijn, Of iets toepasselijker, voor het label: Antwerp’s Most Brilliant, waar ik te zien ben op de brochures als verheugde klant. Deze commerciële opdrachten nemen we er met plezier even tussen. Ook is het ‘vel over been zijn’ voor dit type opdrachten uit den boze. Hier gaat het over een realistisch rolmodel zijn waar ik mij meer in kan vinden. Maar dit jaar wil ik me vooral kunnen focussen op mijn huidig project, mijn nieuwe kledingzaak!
Mogen we spreken van een vruchtbare modellencarrière?
Dat was echt een leuke ervaring. Het was zeer tof en ik heb er veel uit geleerd. Ik wil dat zeker nog wel blijven doen, maar mijn focus ligt nu wel wat anders. Als ik nog opdrachten doe, doe ik dat liefst samen met mijn zus. Je trapt dan ook wat lol he, haha.
Het is ook leuk om al deze creatieve mensen te leren kennen. We hebben er echt blijvende vriendschappen aan over gehouden.
Hoe maak je het als model? Is er geen moordende concurrentie?
Ik denk vooral dat je persoonlijkheid en karakter heel belangrijk zijn. Er zijn een paar zaken die je nodig hebt waardoor een bureau met je kan werken en dat zijn dan vooral de maten, maar als je er voor wilt gaan en je hebt drive, dan kan je daar gemakkelijk ver in gaan. Het is vooral belangrijk dat je je amuseert. Laat zien dat je fun hebt, dat doet je slaagkansen echt enorm stijgen en dan neem je mensen ook gemakkelijker mee in je verhaal.
Zou je het jonge meisjes aanraden om in de modellenwereld te gaan?
Als ze daar zin in hebben, ja. Dan is dat een leuke uitdaging. Je moet vooral jezelf blijven en niet te veel focussen op de kritiek die je krijgt. Daarom zou ik aanraden om niet te vroeg te beginnen. Wij waren 17, maar er waren soms meisjes van 14 en als die dan kritiek krijgen op hun maten, dan kan dat hard zijn.
Ik had het geluk dat ik de dingen samen met mijn zus kon doen en dat maakt het leuk. Ik stond ook redelijk sterk in mijn schoenen, dus als er iemand kritiek had, kon ik dat gemakkelijk plaatsen.
Het is op het randje van griezelig (ook wel schattig hoor) hoe gelijk het leven met je tweelingzus loopt. Ervaren jullie dat als logisch?
Haha, het kan wel griezelig zijn. Nee hoor, grapje.
Wij zijn niet alleen zussen, maar ook beste vriendinnen. We zijn op een bepaalde manier wel dezelfde types met dezelfde interesses, maar we hebben ieder onze eigen kwaliteiten en we zijn allebei wel onszelf. Als je mijn zus eens leert kennen, dan ga je merken dat we wel twee totaal andere mensen zijn. Als ik een zin start, kan zij die wel afmaken, dus we zitten wel in elkanders hoofd, maar we zijn echt wel superaanvullend. Er zijn zaken die mijn zus kan, die ik niet kan en omgekeerd.
Is er één van jullie beide die in de schaduw van de andere loopt? Of zijn jullie allebei buitengewone kleppers?
We zijn gewoon echt heel anders. De manier van doen, de manier van praten. We zijn echt wel verschillend. Zij heeft bijvoorbeeld een andere smaak in mannen als ik. We zijn gewoon complementair.
Jullie openen binnenkort zelfs samen in’t hartje van Antwerpen jullie eigen boetiek. Wat voor een winkel zal dat worden?
We hebben onze ervaring als model en onze ervaring in de communicatie, mijn zus heeft voor een persbureau gewerkt in Parijs, dus we wagen het samen op een vrouwenboetiek met high-end fashion. Met dat ene verschil dat wij die tot in de puntjes gaan uitwerken zodat onze klanten er stijl van achterover vallen. We gaan echt een verhaal vertellen. We gaan een ruimte creëren waar je je thuis voelt en waar je deel uitmaakt van een community. We gaan echt een relatie aangaan met onze klanten en we willen onze eigen persoonlijkheid er sterk in leggen. We hebben zelfs een bar in de winkel geïntegreerd om de conversatie te bevorderen.
Heeft ieder zijn eigen rol in dit gebeuren?
Absoluut. Ten eerste, denk ik dat wij allebei een ander type klant gaan moeten bedienen. Zij heeft een andere aanpak als ik en wij zijn ook hier weer superaanvullend. Daarnaast is mijn zus een stuk technischer als ik. Zij zal zich bijvoorbeeld bezighouden met de kassa, het computersysteem en dergelijke. Ik doe dan weer wat meer de aankoop en de planning.
Hoe ervaren jullie de opstart van jullie winkel? Loopt dat vlot? Botsen jullie tegen bepaalde uitdagingen aan?
Top! Je botst altijd wel tegen die uitdagingen aan, maar je komt met zoveel mensen in contact die je vooruit willen helpen. Mijn ogen gaan echt ongelofelijk open. Het sociale aspect is echt fantastisch. Het loopt natuurlijk niet altijd hoe je het zelf wilt, maar dat hoort er nu éénmaal bij. Het zakelijk plan waar we eerst aan dachten is doorheen het traject wel drastisch veranderd.
Zijn jullie niet bang dat jullie soms te veel bij elkaar gaan zijn en dat het eens kan botsen?
Schrik niet hoor. We zijn héél close en soms kan dat eens botsen. Als we op maandagochtend in de winkel staan, kan het zijn dat er zaken wat meer opgeblazen worden, maar dat is niet erg. We hebben wel eens een woord met elkaar, maar dat betekent tenminste dat je aan het praten bent.
Waar ben je het meest fier op? Wat is je grootste prestatie tot nu toe?
Ik denk dat dit mijn grootste prestatie zal zijn. Dit zal de kers op de taart zijn, maar als we binnen vijf jaar het tweede interview doen, hoop ik dat ik weer een nieuwe prestatie kan voorleggen he. (lacht)
Wat had je beter kunnen doen? Goh, er zijn natuurlijk altijd zaken die je anders wilt doen, maar ik ben blij met hoe alles gelopen is. Als je nooit fouten begaat, ga je natuurlijk nooit iets leren, dus ik ben blij met mijn foutjes, haha. Misschien had ik nog wel een master willen behalen, of willen studeren aan de Antwerpse modeacademie.
Wat wens je de Antwerpenaren nog toe?
Vooral dat we altijd dezelfde gezellige sfeer blijven behouden en dat we altijd goed blijven samenwerken.
Ontdek meer over de zusjes DeKoning en hun nieuwe boetiek op www.twinfever.be.
